Morfologische en functionele asymmetrie

Morfologische en functionele asymmetrie bij (pre)adolescente elite tennisspelers:

Een prospectieve cohortstudie naar hun onderlinge relatie en associatie met groei, maturatie, vaardigheidsprestatie en blessure

Mensen ontwikkelen, over het algemeen, een voorkeur om een bepaalde bovenste en onderste extremiteit te gebruiken in alledaagse activiteiten. Als gevolg van een herhaaldelijke en asymmetrische belasting resulteert dit geleidelijk in zowel morfologische (vb. grotere bot- en spiermassa) als functionele (vb. verhoogde spierkracht) aanpassingen aan de dominante zijde van het lichaam. De bijbehorende morfologische en functionele asymmetrie kan verder worden geaccentueerd door (een intensieve) beoefening van een asymmetrische sport, zoals tennis. Wetenschappelijk onderzoek naar dit specifieke onderwerp is echter schaars, vooral bij jonge spelers. Het doel van dit onderzoeksproject is om via een longitudinale benadering uitgebreide kennis te verwerven over de mate, ontwikkeling en implicaties van zowel morfologische als functionele asymmetrie. Bovendien zal dit onderzoeksproject inzichten verschaffen in welke mate morfologische en/of functionele asymmetrie aanvaardbaar is om het meest succesvol te zijn, maar blessurevrij te blijven.